تاریخچه پاسداشت جشن نوروزی سونگکران در تایلند

خوب است درمورد این فستیوال بزرگ بدانید که در قدیم سونگکران مفاهیم زیاد و جالبی داشته که متاسفانه امروز خیلی از تایلندی ها هم آن ها را فراموش کرده اند. در آغاز معرفی سونگکران گفته شد که یکی از مفاهیم سونگکران، حرکت و عبور می باشد. بر عکس تصورات اکثر مردم مقصود از این لغت عبور از پلیدی ها و پاک شدن نیست بلکه هدف حرکت اجرام مختلف و خورشید است. اطلاع دارید که عبور سال ها طبق یک دسته بندی ۱۲ گانه یا همان ۱۲ ماهِ سال، اندازه گیری می شود. در اصطلاح ستاره شناسی و فلکی به عبور این دوازده برج، زودیاک (zodiac) اطلاق می شود. بنابراین مقصود از عبور و حرکت در لغت سونگکران، عبور و حرکت صور فلکی و به آخر رسیدن یک سال و شروع سال نو می باشد. در قدیم سونگکران را گرامی می داشتند تا از شروع سال جدید نوید دهند و همینطور به استقبال بهار و سال جدید بروند به همین علت منازل خود را با گل و گلدان های طبیعی آراسته می کردند و آمدن بهار را مایه خوش شانسی و برکت می دانستند.

چنانچه به تاریخچه پدید آمدن سونگکران بنگرید، متوجه خواهید شد که مردم و مراسم های زیادی در بوجود آمدن این جشن اثرگذار بوده اند به عنوان مثال بعضی ها معتقدند که سونگکران از افکار و عقاید سرخپوستان برگرفته شده چون سرخپوستان از گذشته های دور به شکار و کشاورزی مشغول می شدند و آب نقشی بسیار مهم و حیاتی در زندگی این گروه از جوامع داشته، در ضمن با شروع فصل بهار برای توسعه و رونق دادن به کشاورزی جشنی برگزار می کردند و به دیدار والدین خود می رفتند.

نظر و عقیده دیگری هم در اینباره وجود دارد  که نسبت به آن قابل استنادتر است، این نظریه اظهار می کند که سونگکران تغییر یافته جشنواره ای به اسم  ماکار سانکرانتی (Makar Sankranti) می باشد. این فستیوال در هند برای بزرگداشت فصل دروی محصولات برگزار می شود. در ماکار سانکرانتی، وضعیت خورشید و عبور ماه ها از اهمیت زیادی برخوردار است و این مسئله، بااهمیت ترین علتی است که سونگکران را تغییر یافته ی جشن ماکار سانکرانتی می دانند.

در سال های نخستین که این جشن برگزار میشد، کارمندان دولتی و اعضای بلند پایه کشور تایلند، به فرمانروا ادای احترام می کردند و تمامی اعضای دولت به دست بوسی پادشاه می رفتند؛ ولی حالا این کار برای همه آن ها الزامی نیست و به صورت نمادین انجام می شود. مقصود از این عمل، ادای احترام و تجدید پیمان با فرمانرواست و در عوض فرمانروا هم عهد می کند که مایحتاج مردم را فراهم کند و زندگی شان را بهبود دهد.

هیچ تاریخ مشخصی درمورد پیدایش این جشن در دست نیست؛ ولی از این مسئله مطلع هستیم که در هنگام فرمانروایی پادشاه راتاناکوسین (Rattanakosin) چنین مراسمی اجرا می شده. او در سال ۱۷۸۲ میلادی فرمانرواییش را شروع کرد و پایتختش بانکوک بود. خیلی ها بر این باورند که سونگکران برای سرگرم کردن این حاکم بزرگ برگزار می شده؛ ولی اسناد تاریخی گویای این انر هستند که به احتمال زیاد قبل از او هم سونگکران برگزار می شده ولی در میان طبقه متوسط جامعه بیشتر بوده.

این جشن خیلی به عید نوروز ما شباهت دارد؛ به این علت که این مراسم را باستانی تلقی می کنند و عمرش را به سال های بسیار دور و گذشته نسبت می دهند. امکان این که سونگکران برگرفته از جشن نوروزی ما باشد هم زیاد است چون مردم ایران هم از دیرباز با شروع سال جدید به نظافت منازل مشغول می شدند و به بازدید و احوال پرسی از والدین خود می رفتند. 

 از سال ۱۸۸۸ میلادی جشن سونگکران به عنوان یک جشن در تقویم تایلند ثبت شده و در این روز تعطیل رسمی است.