معرفی بخش های مختلف معبد بهشت پکن قسمت چهارم

آشپزخانه الهی:

آشپزخانه الهی جایی مخصوص بود برای مراسم های روز قربانی که اپراتور از یک روز پیش تر در آن حاضر می شد و بر روند تشریفات نظارت می کرد.

سالن پیوست غربی:

هر دو تالار پیوست غربی و شرقی دقیقا در یک سال یعنی 1530 میلادی احداث شده اند. در هر یک از این تالارها، ستونی سنگی جای گرفته است که لوح ها و کتیبه های آسمانی بر روی آن ها جای می گرفتند. تالار یا سالن غربی برای محافظت کتیبه های خدایان روشنایی شب، خدایان باران، ابر، باد و صاعقه احداث شده بود. در طرح اولیه که برای این سالن داده شده بود، این سالن دارای دو ردیف اتاق بود که در ردیف اول 9 اتاق و در ردیف پشتی آن 7 اتاق ساخته شده بود. در سال 1751، فرمانروا کیان لانگ ردیف پشتی را به دلیل ناهماهنگ بودن آن با سایر بخش های مجموعه ویران نمود. 

کاخ روزه:

این قصر یا ساختمان در سال 1420 به فرمان امپرتور ژیاژینگ بنا شد و در آنجا سه روز قبل از آغاز آیین و مراسم، از زن، گوشت، نوشیدنی و موسیقی دوری  می کرد. قصر روزه در جنوب شرقی تالار دعا واقع شده بود و تزیین آن هم از کاشی های سبز رنگ بود. رنگ سبز کاشی ها در واقع نشانی از بندگی فرمانروا از خدای آسمان محسوب می شد. این کاخ که مربع شکل است، 40 هزار متر مربع مساحت دارد و درون آن می توانید سالن بدون ستون، تخت های خواب، تخته سنگی که پیکره برنزی بر روی آن جای گرفته است و نماد عدالت محسوب می شود و اتاق های نگهبانان و خدمتکاران را مشاهده کنید. قصر با طرحی مرکزی و فضایی بسیار دلفریب و زیبا توسط دو دیوار محاصره شده است. 

دیوار اکو:

دیوار اکو، دیوار دایره ای شکل است که در طرفین انبار آسمانی (Celestial Warehouse) واقع شده است. چنانچه کسی کنار دیوارِ پشت تالار پیوست شرقی و یک کسی دیگر کنار دیوارِ پشت تالار پیوست غربی جای بگیرد و در حالی که صورت شان رو به شمال است با هم حرف بزنند، می توانند صدای هم را به راحتی بشنوند. سوالات و پاسخ هایی که میان دو نفر رد و بدل می شود؛ می تواند صحبت جالبی را خلق کند. 

قصابخانه:

این قصابخانه یک سالن با سقفی کاذب و طره دو لبه است و تزیین آن با کاشی های سبز انجام شده. قصابخانه در سال 1420 احداث شده و روبه روی غرفه چاه (Well Pavilion) جای دارد. سال ها پیش از این غرفه برای قربانی کردن حیواناتی مثل  گاو، گوزن، گوسفند، خوک و خرگوش کاربرد داشت. 

راهروی طولانی:

این راهرو که به راهروی طولانی شهرت دارد شامل 72 اتاق است که به 72 اتاق متصل هم معروف هستند، عرض این راهرو 5 متر است و 30 متر نیز طول آن می باشد. این اتاق ها بوسیله دیوار پشتی، سقف و طره هایی کاملا مثل هم مشترک  هستند به هم متصل می شوند. دالانی پوشیده، غرفه قصابخانه، آشپزخانه الهی و انبار الهی را هم به هم اتصال می دهد. پیش از غروب روز اجرای آیین قربانی و دعا، راهرو توسط فانوس ها و هدایایی مثل میوه، یشم، دانه های روغنی و غلات و ابریشم تزیین می شد و پس از اجرای آیین این هدایا به محراب انتقال داده می شد.