مالزی یکی از توسعه یافته‌ترین کشورهای آسیای جنوب شرقی از نظر اقتصادی است که در عین حال از تنوع فرهنگی زیادی برخوردار است. مالزی از دو خشکی مجزا از هم تشکیل شده است که به نام‌های شبه‌جزیره مالی و بورنئو خوانده می‌شوند. پایتخت آن کوالالامپور است اما وزارتخانه‌ها و مراکز اداری آن در شهر تازه تاسیس پوتراجایا مستقر هستند.

مالزی با کشورهای تایلند، اندونزی، سنگاپور، برونئی و فیلیپین همسایه است. مالزی در نزدیکی خط استوا واقع شده است به همین دلیل آب و هوای استوایی بر آن حاکم است و پوشیده از جنگل‌های انبوه است.

مالزی در سال‌های اخیر اجرای برنامه‌های توسعه‌ای را در دستور کار خود قرار داده است که سبب شده این کشور در زمره کشورهای صنعتی جهان دسته‌بندی شود.

10.68 میلیون نیروی کار در مالزی فعال است و نرخ بیکاری آن 5.3 درصد است. 1.5 درصد مردم مالزی زیر خط فقر زندگی می‌کنند و نرخ تورم آن 6.3 درصد است.

مالزی منابع متوسطی هم از نفت در اختیار دارد و روزانه 611 هزار و 200 بشکه نفت صادر می‌کند.

جمعیت مالزی در سال 2007 میلادی 24 میلیون و 821 هزار و 286 نفر بود که میانگین سنی آنها 24.4 سال بود. امید به زندگی در مالزی 76 سال است.

50.4 درصد مردم این کشور از قوم مالی، 23.7 درصد چینی، 11 درصد اندونزیایی و 6.3 درصد هندی هستند. زبان رسمی کشور مالزیایی باهاساست و زبان‌های انگلیسی، چینی و تامیل هم در آن رواج دارد.