مراحل ساخت بنای آنیت کابیر آنکارا:

    برای اینکه پروژه احداث آنیت کابیر شروع شود حدود یک میلیون لیر به پروژه اختصاص دادند و در سال 1944 وزرات کار عمومی، پیمانی برای احداث و خرید حق پروژه با امین اونات و اورهان آردا عقد و امضا کرد. فعالیت انجام این تصمیم به صورت چند مرحله ای شکل گرفت و اولین مرحله آن مسطح سازی زمین و ایجاد دیوارهای نگهدارنده جاده شیرها بود. کلنگ این پروژه در تاریخ نهم اکتبر 1944 در مراسمی بی نظیر با حضور نخست وزیر وقت و سایر بزرگان و سران زده شد و فعالیت احداث آن در تاریخ 1 نوامبر 1944 به صورت جدی شروع شد. طولی نکشید که پس از آغاز کار، دولت مبلغ 10 میلیون لیر برای احداث آرامگاه درنظر گرفت و قرار شد که مابین سال های 1945 تا 1949 هر سال تقریبا دو میلیون و پانصد هزار لیر از این مبلغ تعیین شده به پیمانکاران داده شود. 

مرحله اول

 در ابتدا گفتیم که مرحله اول احداث آرامگاه آتاتورک مراحل مسطح سازی زمین و ساخت دیوارهای محافظ جاده شیرها را شامل می شد. تاریخ آغاز فعالیت این مرحله، نهم اکتبر 1944 و تاریخ پایان آن اکتبر 1945 بود. 

مرحله دوم 

 در فرصتی که برای مرحله دوم مقرر شد، کار حفاری و عایق بندی آرامگاه به اتمام رسید و فعالیت احداث برج های ورودی، سیمان ریزی، احداث لایه های جاده، جاده های پارک، سیستم آب و ... به پایان کار نزدیک شدند؛ ولی شرکت سازنده قبل از تمام کردن این مرحله اعلام کرد هزینه اتمام پروژه در مرحله دوم بیست درصد بیشتر از مبلغ درنظر گرفته بوده و پروژه در این مرحله طبق برنامه مقرر خاتمه نمی یابد. ابلاغ این مسئله سبب بوجود آمدن اختلاف ها و تنش های زیادی بین شرکت سازنده و دولت شد. دولت به علل متفاوت هزینه ساخت آرامگاه را تا 24 میلیون لیر بیشتر کرد؛ ولی این به معنای اتمام پروژه نبود. سنگینی زیرسازی انجام شده برای احداث آرامگاه با در نظر گرفتن این موصوع که ترکیه سرزمینی زلزله خیزی است، سبب شد تا مهندسین برای ادامه پروژه دچار تزلزل و شک شوند. 

بعد از اینکه با متخصصان این امر مشورت های لازم صورت گرفت تحولاتی در سازه و سیستم احداث آرامگاه بوجود آمد، مسئله ای که به 14 میلیون لیر دیگر هم احتیاج داشت. بعد از تامین این مبلغ، پروژه ادامه یافت تا اینکه در پایان مرحله دوم در تاریخ 8 آگوست 1950تمام شد. 

 مرحله سوم

 مرحله سوم با احداث مسیری که در انتها به آرامگاه می رسید، مسیر سنگی جاده شیرها، میدان مراسم، لایه فوقانی آرامگاه، پله ها و جایگاه تابوت در تاریخ 12 سپتامبر 1950 با مبلغ دو میلیون و هشتصدهزار لیر خاتمه یافت. 

مرحله چهارم

در تاریخ نوامبر 1950 هیاتی تشکیل دادند تا راه های تقلیل دادن زمان و هزینه های ساخت آرامگاه را بررسی کنند. این هیات از پیمانکاران و طراحان آنیت کابیر می خواستند که تغییراتی در طراحی این مقبره بوجود آورند و کار را هرچه زودتر تمام کنند. پروفسور امین اونات در مقاله ای، تحولاتی که بنا بود در این مقبره اعمال کنند را به این صورت شرح داد: 

 در دسامبر 1951 دولت از مهندسان و معماران درخواست کرد تا زمان احداث آنیت کابیر را کمتر کنند و 28 متر از بلندی سالن افتخار را هم کاهش  دهند. در نهایت بررسی ها، این هیات به این نتیجه رسید که افزایش دادن قسمت ستونی بنا سبب کم شدن ارتفاع کلی آرامگاه می شود و در ضمن تصمیم گرفته شد تا در عوض سقف سنگی از سقف سیمانی استفاده کنند.