تاریخچه بازار شناور پاتایا، تایلند:

   چنانچه تاریخ وجود و قدمت بازارهای شناور کشور تایلند را مورد مطالعه قرار دهید، متوجه خواهید شد که شهرت و محبوبیت این مجموعه ها به قرن های چهاردهم و هجوهم مربوط است. زیرا در این زمان بود که کانال ها و رودخانه های تایلند و پاتایا با رونق خوبی مواجه شدند و به این ترتیب مردم خیلی راحت تر به بازار دسترسی پیدا می کردند. این محبوبیت تا قرن نوزدهم ادامه داشت ولی بعد از آن با گسترش و توسعه خطوط ریلی و راه آهن ها این محبوبیت مقداری کم رنگ شد. طبیعتا به خاطر سهولت انجام کارها با قطار از محبوبیت بازار شناور کاسته شد پس بازارهای شناور جایگاه خود را از دست دادند و بازارهای معمولی جای آن ها را گرفتند، حتی با گذر زمان بعضی از بازارهای شناور خالی و متروک و بی کسبه شد.

بازار شناور پاتایا چه زمانی بوجود آمد:

برعکس چیزی که اغلب ما تصور می کنیم، این بازار زیبا و بزرگ اصلا قدمت زیادی ندارد و شلید تنها یازده سال از بازگشایی آن گذشته باشد. مکان فعلی بازار شناور در قدیم  کاملا خشک و بی آب بود و هیچگونه آبراه یا کانالی در آن وجود نداشت.

داستان از وقتی شروع شد که در سال 2005 یعنی هنگامی که یک رستوران کوچک در این مکان افتتاح شد و آغاز به کار کرد با اسم راچا پودانگ. این رستوران بسیار کوچک بخاطر ترشی هاو خوراک های خوشمزه اش خیلی سریع شهرت یافت و کم کم خیلی از بومیان را به سوی خود جذب کرد. کم کم این شهرت بیشتر شد و کسانی که مابین بانکوک و استان رایانگ در رفت و آمد بودند هر بار حتما به این رستوران سر میزدند. راچا پودانگ در مکانی کم اتفاع ساخته شده بود و هنگامی که باران های موسمی شروع می شد اطرافش را دریاچه ای زیبا محاصره میکرد.

در چنین شرایطی بود که کسی به اسم خون مانات رستوران را دید و این فکر به ذهنش رسید که از این فرصت خوب و رستوران راچا پودانگ استفاده کند. خون مانات اول این رستوران کوچک را اجاره کرد و پس از مدت زمانی توانست آن را از صاحب اصلی خریداری کند و خودش به عنوان مالک آن را مدیریت کند. پس از خریدن رستوران نخستین کاری که کرد اسم رستوران را تغییر داد، رستوران را گسترش داد و دکوراسیون داخلیش را زیباتر کرد. حالا آن رستوران کوچک به اسم لیک ویو و با فضایی زیباتر و بزرگتر شناخته و معرفی می شد. خون مانات به این علت که رستوران در فصول بارانی کاملا متفاوت از قبل می شد این نام را برایش انتخاب کرد.

رستوران لیک ویو در مدت زمان بسیار کوتاه توانست به موفقیت چشم گیری برسد و بسیار مشهور شود. با این وجود خون مانات از این موفقیت راضی نشد و در صدد ارتقاع این موفقیت ها بود. این بار چیزی که نظرش را جلب کرد دریاچه نزدیک رستوران بود، او چندین حفار و کارگر ماهر را استخدام کرد و یک دریاچه مصنوعی و بزرگ را به وجود آورد. او با این هدف این دریاچه را ساخت که بتواند بر رویش بازاری شناور و بسیار بزرگ را بسازد. به ایت ترتیب با تلاش و کار شبانه روزی بالاخره پس از چند هفته موفق شد این بازار شناور را با چهار قسمت متفاوت که فرهنگ و تاریخ تتیلند را نشان می دهد را بسازد و افتتاح کند.

هم اکنون بازاری که به عنوان بازار شناور شناخته می شود بعد از هشت ماه در سال 2008 ساخته و افتتاح شد و گردشگران خارجی و داخلی بسیاری را به سوی خود کشاند. این بازار همواره پر از گردشگران خارجی است و روز به روز در حال توسعه و پیشرفت است.