هلیوس اسطوره یونان:

معرفی هلیوس، اسطوره یونان:

 پیشتر نیز گفتیم که هلیوس، خدای خورشید در دوران یونان باستان بود. هلیوس فرزند تئا( Theia ) و هیپریون ( Hyperion ( شناخته می شود، تئا الهه ی بینایی و هیپریون الهه ( سپیده دم ) بودند.

 هلیوس چندین فرزند داشت که  آئیتس یکی از آن هاست، پاسیفائه، کیرکه و فایتون نیز نام سایر فرزندان هلیوس است. کم کم هلیوس عنوان پروردگار نور، روشنایی و خورشید را گرفت، در داستان های یونان معروف است که هلیوس هنگام سپیده دم تا غروب خورشید با ارابه ی آتشین خود در آسمان ها می گردد.

 مردم اینطور تصور می کردند که به علت نگاه کردن هلیوس از بالا به زمین تمام پدیده ها و مناطق دنیا را می توانست ببیند پس همواره هرچه میگفت مورد قبول و تایید سایر الهه ها بود. در داستان ها هلیوس را مردی خوش سیما و جوان، بدون ریش و با موهایی مجعد و بلند به تصویر می کشند.

هلیوس شلاقی در دست دارد و  از آن برای وادارا کردن اسب های ارابه به حرکت کردن استفاده می کند.

ساخت و ساز مجسمه:

بعد از تمام شدن ساخت مدل کوچک غول رودس که تنها یک متر داشت، ساختن مجسمه ی اصلی را آغاز کردند. چهارچوب و زیربنای این مجسمه از آهن بود، چهارچوب مجسمه ی آزادی هم همینگونه است ولی از فلز مس ساخته شده. در کتاب تاریخی ( Pilon ) آمده که برای ساخت این مجسمه  از ۱۵ تن برنز و ۹ تن آهن استفاده شده.

 بعد از اتمام کار اسکلت، بدنه را با سنگ پر کردند و بدنه اش را با پوششی برنزی پوشش دادند.

بالاخره غول رودس شمایلی از یک مرد را پیدا کرد که بر روی رود رودس ایستاده و بدنش تا نیمه پوشش دارد.

معمار غول رودس:

 چارلز لیندوس معمار و طراح این مجسمه بود. چارلز به وطن خود علاقه زیادی داشت و در جنگ های رودس حضور داشت. عظمت این مجسمه اساسی ترین مشکل چارلز بود به همین خاطر اول یک ماکت از مجسمه ساخت و تمام جوانب کار را بررسی کرد. ورقه ها و صفحات برنزی را برای لایه ی رویی مجسمه انتخاب کرد و موفق شد طراحی و ساخت آن را تکمیل کند. ولی قبل از تکمیل شدن تندیس از دنیا رفت.

در روایت های زیادی گفته شده که چارلز خود کشی کرده و علت آن را هم تندیس رودس عنوان می کنند. چون وقتی ساخت مجسمه رو به پایان بود چارلز فهمید روش ساخت رودس اشتباه بوده و نقصی بزرگ دارد، چون نمی توانست شرمندگی نسبت به مردم را تحمل کند خودکشی کرد.

برخی از داستان ها نیز اینطور روایت می کنند که چالز در میزان محاسبه ی هزینه ها اشتباه کرد و می توانست به راحتی با هزینه ی نیمی از بودجه در نظر گرفته شده مجسمه را تمام کند. ولی مدرک و سندی نیست که  این اداها را اثبات کند و فقط می توان گفت که چند سال تندیس رودس روی رود رودس بود و پوسته ی برنزیش نور را منعکس می کرد.