سرگذشت گورستان پرلاشز:

تاریخچه گورستان پرلاشز:

چنانچه مطالب گذشته را درباره پاریس دنبال کرده باشید درمورد دخمه مردگان پاریس صحبت کردیم و گفتیم که پاریس همیشه بخاطر بیماری ها و کمبود جا با مشکل دفن اجساد مواجه بود. ظرفیت پذیرش حجم زیاد مردگان داخل شهر دیگر غیر ممکن بود و همین نبود فضای کافی برای دفن مردگان سبب می شد بیماری های دیگری شیوع پیدا کند و در نتیجه مردم شهر نیز درگیر شوند. این معضل تا جایی پیش رفت که برخی مردگان خود را داخل حیاط و خانه خود دفن می کردند. بنابراین مقامات فرانسه درپی راه حل بودند. تصویب قانونی در تاریخ 21 ژوئن سال 1804 یکی از این راه حل ها بود.

طبق این قانون دفن مردگان داخل پاریس، ممنوع شد. شخصی به اسم نیکلاس فروکو، ایده چهار قبرستان در شمال، جنوب، شرق و غرب شهر ولی بیرون دیوارهای پاریس را مطرح کرد.

این ایده قبول شد و فقط در سه سمت از پاریس: گورستان مونتمار در شمال شهر، مون‌پارناس در جنوب و پرلاشز بر روی تپه چرون در شرق ساخته شدند. گورستان شرقی ابتدا فقط 17 هکتار مساحت داشت و ظرفیت پذیرش 180 هزار فرانسوی را داشت.

 افتتاح پرلاشز:

نخستین بار پرلاشز در تاریخ 21 ماه مه سال 1804 با دفن یک دختر 5 ساله به اسم ادلید پیار دو ویلنف آغاز بکار کرد و افتتاح شد. پرلاشز دقیقا سالی آغاز به کار کرد که ناپلئون بناپارت نخستین امپراتور فرانسه، معرفی شد. جالب است بدانید پرلاشز، تنها 3 روز بعد از قدرت گرفتن ناپلئون شروع به کار کرد.

با فرمانروا شدن ناپلئون، تحولات چشمگیری در سرنوشت پرلاشز رخ داد. ناپلئون عقاید محکمی و خشکی در مورد مساله نژادپرستی و برتری ادیان و مذاهب داشت. ناپلئون، معتقد بود که تمام انسان برابرند و دین و نژاد این برابری را از بین نمی برد. بنابراین برای دفن اجساد نیز از همین تفکر پیروی می کردند.

تمام شهروندان فوت شده بدون توجه به نژاد و دین اجازه دفن شدن در گورستان پرلاشز را داشتند.  

دستور ناپلئون سبب شد ورود به قبرستان برای تمام ادیان آزاد شود. این خبر خیلی مردم را خوشحال نکرد و ماجرا طور دیگری رقم خورد.

شرایط کنونی پر لاشز:

اکنون اگر کسی در پاریس فوت کند تنها در صورتی می تواند پرلاشز دفن شود که اهل پاریس و ساکن این شهر باشد؛ ولی شرایط سخت دفن شدن در پرلاشز به همین جا خاتمه نمی یابد چون باید پس از قبول و گذشتن از این شرایط شهروند پاریسی در فهرست انتظار نام نویسی کند و در این مرحله تنها افراد معدودی پذیرفته خواهند شد.

وارد گورستان که شوید می توانید همه نوع قبری را ببینید. قبرهایی بصورت المان و یادمان های برجی و یا بصورت ساده. خیلی از قبرها شبیه باجه تلفن هستند و فقط به قدری جای خالی دارند که بازماندگان در آن محل بایستند و گلی روی مقبره عزیزان خود بگذارند. همچنان مسئولان قبرستان سعی می کنند در این گورستان جایی برای دفن بیابند و مشتری بیشتری جذب کنند. 

در این پرلاشز مرسوم است که پس از تجزیه یک جسد، در تابوت را باز کنند و جسد دیگری در تابوت قرار دهند. برخی قبرها نیز چند جسد از یک خانواده را در خود دارد.

 در چند سال اخیر قانونی در پر لاشز باب شده. طبق این قانون، خانواده ها می توانند قبرها را اجاره کنند و در صورت عدم توانایی تمدید آن باقی مانده های جسد برداشته و قبرها نوسازی می شوند، بقایای جسد داخل جعبه ای قرار می گیرد و با ثبت اسم به استودان اُ مور منتقل می شود. قبرها برای ابدیت یا پنجاه، سی و ده سال اجاره داده می شوند.