پیست اسکی توچال

        دامنه جنوبی توچال مجاور با شهر تهران و قله آن مشرف به این شهر است. این قله در جنوب منطقه کوهستانی البرز مرکزی و بر روی خط الراس شرقی-غربی واقع شده است که از سمت شرق به قله‌های لزون، کلکچال و دارآباد و از سمت غرب به قله شاه‌نشین و منطقه امامزاده داود منتهی می‌شود.
این پیست از پائین قله  توچال شروع شده و به هتل ختم می شود. طول پیست 1200 متر می باشد و با توجه به حضور مربیان مجرب و شیب بسیار مناسب پیست ، مکانی فرح بخش جهت استفاده دوستداران اسکی می باشد. در این پیست برای سهـولت در رفت و آمد اسـکی بازان عـزیز یک تله سـی یژ ( دوپل مایر) و یک تله اسکی تعبیه گردیده است.

با توجه به ارتفاع پیست اسکی ایستگاه هفتم (بیش از 3500 متر از سطح دریا) ، اولین پیست  اسکی برفگیر کشور می باشند و بیش از هشت ماه در سال قابل بهره برداری است.

پیست اسکی توچال:

تله‌کابین توچال دارای سه خط اصلی و سه خط تله‌سیژ و یک خط تله‌اسکی است. روی‌هم‌رفته درازای سه خط اصلی این تله‌کابین، نزدیک به ۷۵۰۰ متر است که در میان تله‌کابین‌های نصب شده در دنیا یکی از طولانی‌ترین خطوط تله‌کابین پیوسته به شمار می‌رود.ایستگاه اول این تله‌کابین در ارتفاع ۲۰۰۰ متری از سطح دریا، ایستگاه دوم در ارتفاع ۲۳۰۰ متری از سطح دریا، ایستگاه پنجم در ارتفاع ۳۰۰۰ متری و ایستگاه هفتم در ارتفاع ۳۷۰۰ متری از سطح دریا است.کار ساخت تله‌کابین توچال، در سال ۱۳۵۳ به دست بهمن باتمانقلیچ و با همکاری شرکت فرانسوی «پوما» و شرکت اتریشی «دوپل مایر» آغاز شد و در سال ۱۳۵۷ پایان یافت.
مشهورترین و پر رفت و آمدترین پناهگاه‌ها و جان‌پناه‌های توچال به ترتیب از شرق به غرب دارآباد، کلک‌چال، شروین، شیرپلا، جان‌پناه قله توچال، امیری، هتل اوسون، ایستگاه پنجم تله کابین، اسپیدکمر و پلنگ‌چال هستند که همگی آن‌ها مشرف به تهران هستند. توچال در تقسیمات کشوری جزو استان تهران و شمال شهر تهران به‌عنوان بلندترین ارتفاع نزدیک به تهران است.