برج طبل و برج ناقوس

   برج طبل و برج ناقوس چین که در زبان انگلیسی گولو و ژانگلو ( Gulou و Zhonglou) برای کارمندان ثبت اوقات رسمی در پکن در طول سلسله یوان و مینگ استفاده می‌شد. امروزه این برج به عنوان یک بینش معماری سنتی چینی در بین جاذبه های گردشگری این شهر قرار دارد. این برج در سال ۱۲۷۲ به دست کوبلای خان ساخته شد. گولو یا همان برج طبل در خیابان Di’anmen قرار دارد. ژانگلو که همان برج ناقوس است در پشت این برج قرار دارد.

نانلوگوکسیانگ

   نانلوگوکسیانگ (Nanluoguxiang) یکی از خیابان های مدرن شهر پکن است. در این خیابان رستوران ها و کافه ای زیادی قرار دارد که جوانا زیادی شب های خود را به شکل دور همی در آن می‌گذرانند. این خیابان در نزدیگی خیابانی است که برج طبل در آن قرار دارد. روز ها این خیابان به دلیل رفت و آمد زیاد مردم در بازار های لباس خیلی خلوت است.  

پارک بیهای 

   پارک Beihai پارک عمومی و باغ سابق امپریالیستی واقع در بخش شمال غربی شهر امپریال پکن است. اولین بنای ساخته شده در قرن 11th، آن را یکی از بزرگترین باغ های چینی می‌نامند و شامل بسیاری از ساختار های مهم تاریخی،کاخ ها و معابد است. از سال 1925، این مکان به عنوان یک پارک برای عموم باز شد و همچنین در انتهای شمال به شیخائی متصل است. این پارک دارای بیش از 69 هکتار (171 هکتار) است که دارای یک دریاچه است که بیش از نیمی از کل پارک را پوشش می دهد. در مرکز پارک جزیره ای با نام Jade Flower Island  است که بالاترین نقطه آن 32 متر (105 فوت) است. Beihai به معنای واقعی کلمه "دریای شمال" است. همچنین "دریاها" مرکزی (Zhonghai) و جنوب (Nanhai) وجود دارد. این دو دریا درون یک مجتمع از ساختمان هایی که بعد از آنها به عنوان Zhongnanhai شناخته می شوند، پیوستند؛ این خانه رهبران برجسته چین است. پارک بیهای، همانند بسیاری از باغهای امپریالیست چینی، برای تقلید از نقاط دیدنی مشهور و معماری از مناطق مختلف چین ساخته شده است؛ دریاچه Taihu، سالنها و کانال های شگفت انگیز در Hangzhou و Yangzhou، سازه های ظریف باغ در Suzhou و دیگر از این ها همه الهام بخش طراحی بخش های متعدد در این باغ امپریالیستی بودند. سازه ها و صحنه ها در پارک Beihai به عنوان شاهکارهای تکنیک های باغبانی که نشان دهنده سبک و مهارت های معماری فوق العاده و غنی هنر در هنر سنتی چینی است، توصیف می شود.