قصر تابستانی پکن

‏ قصر تابستانی پکن که در سال 1750 میلادی ساخته شده ، شاهکاری در طراحی باغ‌های چینی است . در این محوطه چشم‌انداز طبیعی ‏تپه‌ها و آب‌ها با سرسراها ، معابد ، پل‌ها و قصرهای ساخته دست بشر ترکیب شده است و مجموعه‌ای هماهنگ که واجد ارزش‌های زیباشناختی ‏والایی است را به وجود می‌آورد . مجموعه باستانی قصر تابستانی پکن از سال 1998 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است . تپه «عمر طولانی» (با ارتفاعی حدود 60 متر) و دریاچه کونمینگ (که حدود دو سوم مساحت کل مجموعه را تشکیل می‌دهد) مهم‌ترین عناصر ‏طبیعی مجموعه قصر تابستانی پکن هستند . این مجموعه که در کل نزدیک به 3 کیلومتر مربع مساحت دارد، حدود 70 هزار متر مربع از ‏عمارت‌های گوناگون را در خود جای داده است . مجموعه قصر تابستانی در حومه ناحیه هایدیان و در 15 کیلومتری مرکز پکن واقع شده است .

هسته اولیه این مجموعه در زمان حکومت سلسله جین (1234 ـ 1115) ساخته شد و طی دوران حکومت امپراتوران فئودال این سلسله ‏گسترش یافت . اما در دوره حکومت سلسله کینگ (1911 ـ 1644) بود که این مجموعه به شکل فعلی خود درآمد و به یک باغ مجلل سلطنتی ‏تبدیل شد که اسباب سرگرمی خانواده‌های سلطنتی را فراهم می‌آورد . مجموعه قصر تابستانی پکن مانند بسیاری دیگر از مجموعه باغ‌های ‏سلطنتی چین از سه تپه و پنج باغ (تپه عمر طولانی ، تپه چشمه یشم و تپه معطر ، باغ خیزاب‌های زلال ، باغ بهار جاودان ، باغ کمال و تابندگی ، باغ ‏آرامش و تابندگی و باغ آرامش و لذت) تشکیل شده است .

مجموعه قصر تابستانی پکن که ‏حول محور «برج بخورات بودایی» ساخته شده ، بیش از 3 هزار سازه و عمارت کوچک و بزرگ چون پل‌ها، راهروها، تالارها، برج‌ها و... را در ‏خود جای داده است . این مجموعه  به چهار محوطه اصلی که عبارتند از : محوطه تپه پیشین، محوطه تپه پسین و پشت دریاچه، محوطه ‏بارگاه و محوطه جلوی دریاچه تقسیم می شود .

محوطه تپه پیشین ، باشکوه‌ترین بخش قصر تابستانی است و بیشترین بناها و عمارت‌های این مجموعه در همین قسمت قرار دارند . این محوطه از طرحی متمایز با دیگر نقاط مجموعه برخوردار است و عمده عمارت‌های آن در طول محوری ساخته شده‌اند که دریاچه ‏کونمینگ را به مرکز تپه وصل می‌کند . از جمله عمارت‌های مهمی که در این محوطه قرار گرفته‌اند می‌توان به دروازه ابرهای متفرق ، تالار ابرهای ‏متفرق، تالار افتخار اخلاقی، برج بخورات بودایی، تالار بحر خرد و... اشاره کرد .

محوطه تپه پسین و پشت دریاچه ، هر چند عمارت‌های کمتری در این بخش به چشم می‌خورند، اما این محوطه از نظر چشم‌انداز طبیعی بسیار زیبا ‏و چشم‌نواز است و درختان همیشه سبز انبوه و گذرگاه‌های پیچ در پیچی را در خود جای داده است . از جمله زیباترین بخش‌های این محوطه می‌توان به باغ ‏جاذبه‌های هماهنگ و کوی سوژو اشاره کرد .

محوطه بارگاه ، این محوطه جایی است که امپراتریس دواگر سیکسی و امپراتور گوانگجو با صاحب‌منصبان و وزرای خویش دیدار می‌کردند ، بازدیدکنندگان از این محوطه پس از عبور از دروازه شرقی عمارت‌های اصلی تشکیل‌دهنده ‏قصر تابستانی پکن را می‌بینند که عبارتند از تالار سخاوت و طول عمر (که دفتر کار امپراتور محسوب می‌شده است)، تالار خیزاب‌های یشمی (که ‏محل زندگی امپراتور گوانگجو بوده است)، تالار طول عمر شادمانه (که محل زندگی امپراتریس سیکسی بوده است) و تالار فضیلت و تناسب (که ‏محل سرگرمی امپراتریس بوده است.

محوطه جلوی دریاچه ، این محوطه که از نظر مساحت بزرگترین بخش مجموعه است، دریاچه کونمینگ و سواحل شرقی و غربی آن را در خود ‏جای داده است . پل هفده قوس و جزیره نانهو در کنار خود دریاچه که با امواج کوچک و لرزان به استقبال درختان بید مجنونی می‌آید که برای ‏بوسه زدن به سطح آب سر بر روی دریاچه خم کرده‌اند، از چشم نواز ترین قسمت‌های این محوطه هستند. ‏

در سال 1924، هنگامی که پس از پیروزی انقلاب چین آخرین امپراتور این کشور از شهر ممنوع بیرون رانده شد، درهای مجموعه قصر تابستانی ‏پکن نیز مانند بسیاری دیگر از بناهای سلطنتی این کشور به روی عموم مردم گشوده شد .