پاکستان با نام رسمی «جمهوری اسلامی پاکستان» ، کشوری در جنوب غربی آسیا است و پایتخت آن اسلامآباد نام دارد. این کشور در جنوب مرز آبی هزار کیلومتری با دریای عمان دارد و از غرب با ایران، از شمال با افغانستان، از شرق با هندوستان، و از شمال شرق با جمهوری خلق چین هممرز است. ناحیه کشمیر مورد ادعای هندوستان و پاکستان است. هر دو کشور هند و پاکستان به طور جداگانه بخشهایی از این منطقه را اداره میکنند و این مناطق توسط خط کنترل از هم جدا شدهاند.
دین رسمی پاکستان اسلام است و در میان کشورهای اسلامی، دومین کشور از نظر تعداد مسلمانان محسوب میشود. این کشور در سال 1947 به عنوان یک دولت و کشور جدید از هند مستقل شد. در سال 1971 جنگ داخلی به جدایی پاکستان شرقی با نام بنگلادش از این کشور منجر شد. این منطقه تاریخچه کهنی از زندگی و تمدن را داراست که شامل تمدن دره سند میشود. از زمان استقلال، پاکستان دورههای رشد نظامی و اقتصادی و همچنین بیثباتی را همگام با جدا شدن بنگلادش از خود، تجربه کردهاست. پاکستان از لحاظ بزرگی نیروهای مسلح در رده هفتم جهان است و تنها کشور اسلامی دارنده جنگافزار هستهای میباشد.
پاکستان بر اساس برآورد سال 2012 با بیش از 199میلیون نفر جمعیت ششمین کشور پرجمعیت دنیاست. نوع حکومت این کشور جمهوری پارلمانی فدرال است و از 4 ایالت و چهار قلمرو فدرالی تشکیل میشود. پاکستان هم از نظر زبانی و قومی و هم از نظر جغرافیایی کشور متنوع است. اردو زبانهای رسمی این کشور، اسلامآباد پایتخت و کراچی بزرگترین شهر پاکستان است. در شهریور ماه 1394 دیوان عالی پاکستان با صدور حکمی، زبان اردو را به عنوان زبان اداری این کشور اعلام کرد.
آب و هوا
در این کشور انواع ویژگیهای طبیعی از سواحل شنی مردابی و باتلاقهای دارای حرا در ساحل جنوبی گرفته تا جنگلهای معتدل و مرطوب حفاظت شده و قلمروهای یخی کوههای (هیمالیا) قراقوروم، هندوکش در شمال همگی به چشم میخورند .
در غرب رود سند بیابانهای خشک و تپهای بلوچستان پاکستان وجود دارند؛ در قسمت شرق هم شنهای روان بیابان تار وجود دارد. بیشتر نواحی منطقه پنجاب و قسمتهایی از سند دشتهای حاصلخیزی هستند که کشاورزی در آنجا از اهمیت زیادی برخوردار است.
آب وهوا نیز به همین روال متفاوت است؛ زمستانهای سرد و تابستانهای گرم در شمال و آب و هوای معتدل درجنوب که متأثر از تأثیر اقیانوس هند است. نواحی مرکزی تابستانهای بسیار گرم دارند و دمای آنها به بیش از 45درجه سانتی گراد میرسد و زمستانهای سردی که دمای هوا کمتر از دمای انجماد میرسد. میزان بارش باران نیز کم است و از 250 میلیمتر و تا 1250 میلیمتر که بیشتر با دمای موسم غیرقابل اطمینان جنوب غربی در اواخر تابستان همراه هستند در نوسان است. مسئله کمبود آب نیز توسط ساخت سدها بر روی رودخانهها و استفاده از آب چاهها در مناطق خشکتر تا حدی حل شدهاست.
مردم و مذهب
اکثریت پاکستانیها به گروه قومی هندوآریایی تعلق دارند. در حالی که تعداد قابل توجهی از نژادهای ایرانی و تعداد کمتری از دراویدیانها نیز به چشم میخوردند . زبان اردو زبان پاکستانی و زبان مشترک این کشور است، اما زبان انگلیسی زبان رسمی است که در قانون اساسی پاکستان و در تجارت و همچنین طبقه خاص و تحصیل کرده و شهری و بسیاری از دانشگاهها به کار برده میشود. زبان پنجابی نیز زبان بیش از 60 میلیون نفر است، اما رسمیتی از سوی کشور ندارد. پاکستانیها از نژادها و گروههای قومی متعددی تشکیل یافتهاند که بیشتر آنها از نوع مردم هندواروپایی هستند و به همین دلیل بسیار متفاوت از افراد بومی ساکن این بخش از شبه قاره هند هستند.
دادههای سرشماری نشان میدهند که 96% جمعیت کشور مسلمان هستند که 80% آنها سنی و 19% آنها شیعه هستند. پاکستان پس از ایران دومین کشور دارای جمعیت شیعه در جهان است. بقیه جمعیت پاکستان را مسیحیت، هندوئیسم، یهودیها، سیکها، زرتشتیها، احمدیها و آنیمیستها تشکیل میدهند. تعداد کمی بودایی نیر در آمار پاکستان وجود دارند .
1 دیدگاه
از پاکستان همچین دیدنی هایی بعید بود .