جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی سریلانکا جزیرهای است واقع در جنوب آسیا، اقیانوس هند و جنوب کشور هند . نام قدیمی آن سیلان (به فارسی قدیم سَراَندیب یا سَرَندیب) بود. پایتخت سیاسی آن سری جایاواردنپورا کوته و پایتخت تجاریاش شهر کلمبو است. پیش از سال ۱۹۷۲ به این کشور سیلان میگفتند. سریلانکا از مستعمرات بریتانیا بود. استعمار انگلیس از قرن ۱۹ و بعد از احاطهٔ این کشور به هند شروع شده و تا زمان استقلال (روز ۴ فوریهٔ ۱۹۴۸) ادامه داشت.
جمعیت این کشور ۲۰ میلیون و دویست هزار نفر است. زبانهای رسمی آن سینهالی و تامیل و واحد رایج پول آن روپیه سریلانکا است. ۷۵ درصد از مردم این کشور از قوم سینهالی هستند که قومی است آریایی که از شمال هند به سریلانکا آمده است. ۱۱ درصد از مردم سریلانکا نیز از تبار تامیل هستند که قومی است دراویدی. ۷۰ درصد از مردم سریلانکا بودایی، ۱۳ درصد هندو و ۱۰ درصد مسلمان هستند . از فراوردههای مهم سریلانکا میتوان به چای، کینین، قهوه، کائوچو، و نارگیل اشاره کرد. سریلانکا در منطقه جنوب آسیا از نظر درآمد سرانه در وضعیت خوبی قرار دارد.
نیروهای ببرهای تامیل دولت مرکزی سریلانکا را، که از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۴۸ در اختیار اکثریت سینهالی بوده، متهم میکردند که نسبت به مناطق تامیل نشین توجهی نشان نمیداده و نسبت به این قوم تبعیض قائل میشده است. از سال ۱۹۸۳ که شورشیان ببرهای تامیل برای استقلال بخشهای شمال و شرق سریلانکا وارد جنگی ۲۵ساله با دولت مرکزی شدند، بیش از ۷۰ هزار نفر در ناآرامیهای این کشور جان خود را از دست دادند. تامیلها خواستار ایجاد یک کشور مستقل در مناطق شمالی و شرقی جزیره سریلانکا هستند.
جغرافیا و آب و هوای سریلانکا
سریلانکا از نظر زمینشناختی بر روی صفحه تکتونیک هند واقع شدهاست. محل سریلانکا در اقیانوس هند در جنوب غرب بین خلیج بنگال است. سریلانکا بهوسیله خلیج منار و تنگه پالک از شبهجزیره هند جدا شدهاست. در اسطورههای هندی گفته میشود که یک پل سرزمینی که امروزه به آن پل آدم گفته میشود بین هند و سریلانکا وجود داشتهاست. امروزه زنجیرهای از صخرههای آهکی زیر یا روی سطح آب در مسیری بین دو کشور دیده میشود که گفته میشود تا ۱۴۸۰ امکان عبور به صورت پیاده از آن وجود داشت تا اینکه در آن سال توفانهای سنگین دریایی عمق آن مسیر را بیشتر کرد . جزیره سریلانکا بیشتر از دشتهای تپهماهوری ساحلی تشکیل شده و کوهستانهای آن تنها در مناطق مرکز و جنوب قرار دارند. بلندترین نقطه سریلانکا کوه پیدوروتالاگالا است که ۲۵۲۴ متر ارتفاع دارد. آبوهوای سریلانکا گرم و مرطوب است که این امر نتیجه بادهایی است که از اقیانوس به سمتش میوزد.
سریلانکا ۱۰۳ رودخانه دارد که طولانیترین آنها رود مَهاولی نام دارد. طول این رودخانه ۳۳۵ کیلومتر است. در مسیر رودخانههای سریلانکا ۵۱ آبشار طبیعی با ارتفاع ۱۰ متر یا بیشتر دیده میشود. بلندترین آنها آبشار بامباراکاندا به ارتفاع ۲۶۳ متر است. سریلانکا دارای ۱۵۸۵ کیلومتر خط ساحلی است. این کشور دارای ۴۰ تالاب است و در سواحل خود ۴۵ خور (خلیج کوچک) دارد. جنگلهای حرا در سریلانکا که بیش از هفت هزار هکتار را میپوشاند نقش مهمی در جلوگیری از آسیب شدیدتر امواج سونامی سال ۲۰۰۴ به این کشور را داشت.
قومیت ها و مذهب
جمعیت این کشور ۲۰ میلیون و دویست هزار نفر است. زبانهای رسمی آن سینهالی و تامیل است. ۷۵ درصد از مردم این کشور از قوم سینهالی هستند که قومی است آریایی که از شمال هند به سریلانکا آمده است. ۱۱ درصد از مردم سریلانکا نیز از تبار تامیل هستند که قومی است دراویدی. ۷۰ درصد از مردم سریلانکا بودایی، ۱۳ درصد هندو و ۱۰ درصد مسلمان هستند. جشنواره سالانه موسوم به «روز بودا» برای بوداییان سریلانکا مناسبتی ویژه است . در سریلانکا جمعیت کوچکی از زرتشتیان نیز سکونت دارند که از پارسیان هند هستند که در زمان حکمرانی بریتانیا بر منطقه، به سیلان آمدند . شمار پارسیان سریلانکا اما در سالهای اخیر بهمرور رو به کاهش گذاشته است .
گردشکری سریلانکا
سریلانکا جاذبه های توریستی متعددی دارد که گردشگران را از سراسر جهان به خود جذب می نماید :
- سواحل زیبا و طبیعت همیشه سبز آن با ورزشهای آبی متنوع
- پارکهای جنگلی و حیات وحش
- آثار باستانی و تماشای مراسم و فستیوال های خاص و ویژه
در صورتیکه قصد استفاده از طبیعت را دارید سواحل جنوبی جزیره که در عین امن بودن معروفیت جهانی دارند - بنتوتا - اطراف گاله - و همچنین ولیگاما و میریسیا و... توصیه میشود. البته بنتوتا برای کسانی که مایل به انجام ورزشهای آبی هستنند مناسب تر است و سواحل دور تر مانند میریسیا برای کسانی که مایل به آرامش بیشتر هستند بهتر است .
سریلانکا با توجه به افکار مردمش که مزاحمتی برای حیوانات ایجاد نمیکنند محل مناسبی برای زندگی انواع حیوانات است. برای بازدید از پارکهای جنگلی کرایه یک دستگاه جیپ ضروری است , برخی از پارکهای بزرگ و مطرح مانند (یاله) این روزها به علت مسائل تروریستی نا امن هستند. اما پارک طبیعی باندوله در بین هامبانتوتا و تیسا در جنوب جزیره هم امن است و هم زیبا اما با توجه به فاصله زیاد آن تا کلمبو در صورت محدودیت زمانی و چند منظوره بودن سفر , پارکهای مرکزی جزیره توجیه بیشتری دارند .
1 دیدگاه
من اصلا فکر نمیکردم سریلانکا جاذبه های توریستی متعددی داشته باشه