بازدید از پارک یادبودهای مامایف کورگان  روسیه قسمت دوم

میدان قهرمانان:

هنوز تا رسیدن به تندیس مامایف راه زیادی در پیش داریم. مسیر را که ادامه دهیم به یکی دیگر از میدان های پارک یعنی میدان قهرمانان (Heroes Square) می رسیم. میدانی با یک حوضچه و 6 تندیس اطرافش. این حوضچه هم سمبلی از ولگاست و تندیس های دور تا دورش سربازان بی باک و افتخار آفرین جنگ استالینگراد را نشان می دهند. یک دیوار در جنب چپ حوضچه جای گرفته که نقل قولی از واسیلی گروسمان (Vasiliy Grossmsn) را روی خود دارد. گروسمان، نویسنده و خبرنگاری که از تا خاتمه یافتن جنگ استالینگراد در شهر حضور داشت. نوشته های روی دیوار به این قرار است:

بادی آهنین بر صورت شان می خورد اما همچنان بر مسیرشان ادامه می دادند. هراسی ماورایی همه وجود دشمن را فرا گرفته بود. چه کسی به سوی آن ها حمله ور شده بود، اصلا این افراد فناپذیر بودند؟!

 پیش بروید باز نقوشی از جنگ استالینگراد، پیشروی نیروها، دیدار بعد از پیروزی و رخدادهای بعد از نبرد در غرب را خواهید دید. در ضمن ورودی تالار افتخار نظامی (Hall of Military Glory) هم در بخش جای گرفته.

تالار افتخار نظامی:

این تالار ظاهری استوانه ای دارد، در وسط آن مجسمه ای را خواهید دید. این مجسمه، دست یکی از مبارزان به قتل رسیده را نشان میدهد که مشعلی در دست دارد تا نور ابدی را به نسل های بعد از خود تقدیم کند. هر روز در این تالار، رژه نظامی انجام می شود. افراد حاضر در رژه باید مشعل داخل تالار را روشن کنند. 24 پرچم بر روی دیوار تالار میبینید. این پرچم ها همه موزاییکی هستند و فقط طرحی از پرچم دارند. روی پرچم ها، نام کشته شدگان جنگ را حک کرده اند. خروجی دوم تالار هم در کنار این پرچم ها جای گرفته است.

چنانچه در این تالار به بالا نگاه کنید گنبد نیمه باز تالار را می بینید، که از بخش خالی آن بخش از تندیس مامایف قابل مشاهده است. به خروجی دوم که برسید تندیس را بصورت کامل می بینید. داخل تالار، صدای قدم های محکم گارد افتخاری و همینطور موسیقی رویاهای روز (Daydreams) که توسط آهنگساز آلمانی، روبرت شومان (Robert Schumann) نواخته شده به گوش می رسد که روزهای نبرد استالینگراد را تداعی می کنند.

میدان سوگواری (Grief Square) و مسیر رسیدن به مامایف

  بعد از خروج از تالار افتخار به میدان سوگواری (Grief Square) خواهید رسید. در این میدان تندیس مادر عزادار (Grieving Mother) جای گرفته؛ خانمی که فرزند از دست رفته اش را بغل کرده و به جسم بی جانش نگاه می کند. مسیر را ادامه می دهیم و به مسیری باریک می رسیم که به طرف تندیس مامایف میرود. در طول این مسیر یادبود برخی از سربازان کشته شده در جنگ را هم خواهید دید.

 و بالاخره به تندیس مامایف یا مادر میهن خواهید رسید.

 تندیسی با منظره ای فوق العاده، حواشی اش از فضای سبز پوشیده شده است و از فراز آن انگار شهر زیر پای تان است. جزییات بکار رفته در ساخت مجسمه هر بازدید کننده ای را تحت تاثیر قرار می دهد. این تندیس در هر فصلی زیبایی خاص خود را دارد با فرا رسیدن فصل بهار، تپه ها سرسبز و باطراوت می شوند و چشم اندازی بی نظیر بوجود می آورند. در فصل زمستان، نورافکن های محوطه را روشن می کنند که فضایی اطراف تندیس را رویایی می کند. در واقع مامایف نگین پارک یادبودهاست که دیدن آن هر بیننده ای را به وجد  می آورد.