تاریخچه پارک نیاوران تهران

مسیرهای دسترسی:

این بوستان از شمال به کاخ نیاوران، از غرب و جنوب به خیابان پاسداران و از شرق به محله صاحبقرانیه می‌رسد. ورودی های غربی و جنوبی بوستان در خیابان پاسداران قرار دارند هرچند این بوستان فاقد دیوار و حصار است و می شود از هرجایی واردش شد. بخاطر این که  قسمتی از مسیر خیابان پاسداران به طرف شمال یک طرفه است اگر بخواهید می‌توانید از خیابان موحد دانش و سه‌راه اقدسیه وارد این پارک شوید.

 دسترسی بعدی این بوستان از سمت تجریش، خیابان باهنر یا همان نیاوران می باشد و پارک در ضلع جنوب‌شرقی میدان باهنر واقع شده است.

 دسترسی با اتوبوس:

با استفاده از خط اتوبوس تجریش_ دارآباد از میدان قدس حرکت کنید و در پایانه میدان باهنر از اتوبوس خارج شوید. 

 خط اتوبوس بلوار صبا_ ازگل در پایانه قنات از اتوبوس خارج شوید.

در ضمن می توانید از اتوبوس‌های میدان رسالت میدان قدس هم که از میدان نیاوران عبور می کنند استفاده کنید.

 دسترسی با تاکسی:

 خط تاکسی میدان تجریش(قدس) _ دارآباد در کنار ساختمان شهرداری قرار دارد و از میدان نیاوران عبور می کنند . از تاکسی که پیاده شوید فقط باید پانصدمتر پیاده روی کنید تا به پارک برسید.

 دسترسی مترو:

این پارک دسترسی چندان خوبی به مترو ندارد؛ ولی بعد از رسیدن به پایانه متروی قیطریه (ابتدای بلوار صبا) و یا پایانه تجریش (میدان قدس) می‌توانید از اتوبوس یا تاکسی استفاده کنید و به بوستان نیاوران برسید.

تاریخچه پارک نیاوران

در زمانی که کاخ نیاوران برای اقامت خاندان پهلوی در ابتدای دهه چهل ساخته می شد، اراضی حواشی این قصر که با اسم صاحبقرانیه معرفی می شدند از خانواده اندک قاجار خریداری شد و به اراضی فضاهای عمومی شهری که به شهرداری تعلق داشت اضافه شدند. در سال 1348 به فرمان شاه پهلوی در قسمتی از زمین های صاحبقرانیه، پارک شهر نیاوران با وسعت 6 هکتار در کنار مجموعه قصرهای نیاوران طراحی و ساخته شد.

این بوستان را محمدعلی سردار افخمی، استاد دانشگاه تهران که از استادان معماری مدرن در ایران محسوب می‌شود طبق طرحی که طراحان انگلیسی ارائه داده بودند ساخته است. اغلب ایرانی ها سردار افخمی که دانش‌آموخته و ساکن فرانسه بود را با اثر ماندگارش یعنی ساختمان تئاتر شهر تهران میشناسند و یاد می کنند. این پارک با الگو برداری از معماری باغ ایرانی و به صورت پلکانی طراحی شده است؛ به همین علت است که جریان آب و قرینه‌سازی‌ها در تمام این بوستان به خوبی مشهود است.

بخش بزرگی از پارک در حدود 3 هزار مترمربع را استخرها، جوی‌ها، حوض‌ها و آبنماها دربرگرفته اند که آب موردنیازشان از قنات نیاوران تامین می‌شود.

گونه های گیاهی و جانوری بوستان نیاوران:

در زمین پارک نیاوران در حدود 6 هکتار، انواع و اقسام درختان و گیاهان که زیست بومشان مناسب همین آب و هواست دیده می شود؛ درختانی مثل چرم لیفه، بیدمجنون، چنار، کاج، اقاقیا، بیدفری، گیلاس، سدروس، نوئل و میخک هندی، سیب‌گل، ایلکس ،ماگنولیا و کورئوس.

  درختان مگنولیا در ماه های فصل بهار با گل‌های سفیدرنگ و عطر بی نظیر خود پارک نیاوران را به محیطی رویایی تبدیل می کنند. در ضمن تک‌درخت سرخ‌دار (Taxus Baccata) در منتهی علیه ضلع جنوب‌شرقی پارک نیاوران با پوست فلس‌دار و میوه‌های قرمزش خودنمایی می کند که به‌ خاطر قدمت دویست میلیون ساله خود در دنیا به‌عنوان فسیل زنده شهرت دارد.

جالب است بدانید چناری در پارک نیاوران وجود دارد که حدود 150 سال عمر دارد. ولی این درخت خیلی با بقیه درختان پارک فرق ندارد و شاید نتوانید خیلی راحت آن را بیابید. به اشتباه این درخت در خیلی از منابع قدیمی ‌ترین چنار تهران یا شمیران شناخته می شود ولی در محله‌های دیگر شمیران مثل کاشانک، اوین و درکه چنارهای قدیمی ‌تری هستند که به حیات خود ادامه می دهند.

 بجز شاه طوطی های معروف به طوطی اسکندر؛ پرندگان بومی شمیران هم همانند گنجشک، بلبل خرما، دارکوب، سهره، سار، دم جنبانک، مرغ مینا، زاغی و کلاغ هم در این پارک دیده می شوند.