آشنایی با آیین هایی که در کلیسای سرکیس انجام می گیرد:

    در کلیسای مقدس سرکیس هم مثل سایر کلیساهای بزرگ و کوچک دنیا مراسم ها و برنامه های دینی زیادی صورت می گیرد. در این قسمت به صورت کوتاه به دو نمونه از این برنامه ها و مراسم های مذهبی می پردازیم:

 مراسم تبرک آب با روغن مقدس:

 به عقیده ارمنی ها در هنگامی که  مسیح را به صلیب کشیدن و حضرت مسیح (ع)عروج کرد، یک زن گناهکار روغنی بسیار گران خریداری می کند و با آن پاهای حضرت عیسی را غسل می دهد. پس عروج حضرت مسیح (ع) این روغن بدست حواریون می رسد، آن ها خود روغن‌های تازه ای درست می کردند و آن را با روغن قدیم ترکیب می کردند. وقتی که برای ترویج مسیحیت و هدایت مردم به نواحی متفاوت سفر می کردند کمی از این روغن مقدس را برای غسل تعمید، تطهیر کلیسا و متبرک شدن مردم بینشان تخس می کردند.

حالا از این روغن مقدس در بیروت نگهداری می شود و بعد از گذشت هفت سال دوباره با روغنی جدید ترکیب خواهد شد تا به اینصورت تمام کلیساهای دنیا از این روغن بهره مند شوند. جالب است بدانید این روغن مقدس از 40 تا 49 گونه گیاه مثل خردل، زیتون و شنبلیله بدست می آید و بعد از متبرک شدن آب با روغن، مسیحیان برای شفا یافتن بیماران و تبرک از این ماده می نوشند.

 عشای ربانی:

 عَشای رَبّانی، آیین سپاسگزاری یا شام خداوند یکی از هفت‌آیین بسیار مهم و مقدسی است که در همه فرقه‌های مسیحیت حتما انجام می گیرد و به آن تقسیم مقدس، راز محراب و راز خجسته هم اطلاق می شود. این آیین در واقع از آخرین شامی که حضرت عیسی مسیح در شب بازداشت شدن توسط نطامیان رومی در کنار حواریون خورده نشات می گیرد و ریشه ای تاریخی دارد. 

مسیحیان اعتقاد دارند سرشت عیسی مسیح با سرشت خداوند یکی است؛ بنابراین مطمئنا او از قضیه برملا شدن مکان مخفی شدنش توسط یهودا اسخریوطی، یکی از حواریونش و بازداشت و قربانی شدن از طریق مصلوب شدن خبردار و آگاه بود و به همین علت این مراسم شام آخرین و اصلی ‌ترین آموزه‌های عیسی مسیح محسوب می شود. در این مراسم خاص مسیحیان نان را که سمبلی از جسم مسیح علیه السلام است با شراب به عنوان نماد خون مسیح تبرک می کنند و می خورند. آنها معتقدند که با این عمل حضرت مسیح و روح پاک او در جان شان رسوخ خواهد کرد.

نام کلیسا:

حتما برایتان جالب است بدانید کلیسای سرکیس نام خود را چگونه بدست آورده. سرکیس مقدس، یکی از قدیسان کلیسای حواری ارمنی بود که در سال های نخست سده چهارم میلادی یکی از سرداران بزرگ ارتش روم محسوب می شد و در ارتش خدمت می کرد و به خاطر اینکه مسیحی شده بود تحت تعقیب بود. سرکیس به همراه پسرش، ماردیروس، برای جان سالم به در بردن از خطر به ارمنستان رفت؛ ولی تیران، فرمانروای آن دوره ارمنستان، تحت فشار امپراتور روم آنها را نپذیرفت. بنابراین سرکیس و پسرش در ارتش شاپور دوم که در نبرد با شاهنشاهی کوشان‌ بود، مشغول خدمت شدند.

  شاپور از خدمات سرکیس کاملا رضایت داشت؛ ولی هنگامی که به او اتهام تبلیغ مسیحیت در میان لشکریان شاپور را زدند، فرمان کشتن او و پسرش و برخی از سربازان در نیشابور را داد. اسم این کلیسا هم از نام این سردار بزرگ گرفته شده است.