آشنایی با اندونزی

جمهوری اندونزی کشوری است مرکب از جزیره های بسیار که در مجمع الجزایر مالایا بین هندوچین و استرالیا قرار گرفته است. پایتخت آن جاکارتا است. اندونزی چهارمین کشور پر جمعیت دنیا است و مسلمانان آن از هر کشور دیگری بیشترند. اندوزی بزرگترین مجمع الجزایر جهان است که در جنوب شرق آسیا در بین اقیانوس هند و اقیانوس آرام واقع شده است .این کشور، به شکل یک قوس، مشتمل بر هزاران جزیزه در طول خط استوا، مانند کالی مانتان- سوماترا ایریان جایا - سولاوزی و جاوه است .این کشور از 17508 جزیره تشکیل شده که 6000 جزیره آن مسکونی هستند ، مردم این کشور در سواحل جزایر ویا در دره ها و بخصوص در جزیره جاوه زندگی کرده، و کشاورز می باشند. بیشتر جزایر اندونزی، غیر قابل سکونت هستند. اندونزی سومین ذخایر جنگل مناطق استوایی را بعد از برزیل و زئیر دارا می باشد. این کشور، آب و هوای گرم و استوایی داشته، و باران های موسمی، سبب رونق کشاورزی می شود. توریسم - صنایع چوب - الوار و نفت از منابع مهم درآمدهای ارزی، اندونزی به شمار می روند. 

جاکارتا، پایتخت کشور اندونزی، ابتدا یک شهر بندری کوچک بود، اما هم اکنون 670 کیلومتر مربع وسعت دارد و  9 میلیون نفر را در خود جای داده و یکی از مراکز مهم اقتصادی اندونزی است. رشته جزایر جنوبی کوهستانی و آتشفشانی است و شامل سوماترا، جاوه، مادورا، بالی و جزایر سوندای کوچک (از جمله لامبارک، فلورس و تیمور) است. جاوه و همسایه کوچک ترش مادورا جمعیت متراکمی دارند و نزدیک به دو سوم مردم اندونزی را در خود جای می دهند. زنجیره جزایر شمالی متشکل است از کالیمانتان (بخش اندونزیایی جزیره بورنئو)، جزایر نامنظم و کوهستانی سولاوسی (سلبس)، گوره ملوک، وایریان جایا (بخش غربی گینه نو). 

آب و هوا

اندونزی آب و هوای گرم و مرطوب دارد؛ هرچند که مناطق مرتفع ترش از جاهای دیگر خنک ترند. باران های موسمی سنگین که از دسامبر تا مارس (از آذر تا فروردین) ادامه دارند، باعث می شوند زمین گل آلود شود و گاهی سیل هم بیاید. بهترین وقت سفر به این کشور، در فصل های خشک و بین ماه های آوریل تا اکتبر (از فروردین تا آبان) است.

مردم و فرهنگ اندونزی

مردم اندونزی بسیار مهمان نواز و خونگرم هستند و به راحتی و با یک لبخند می توان با آنها ارتباط برقرار کرد. هنگام معرفی خودتان از اسم کوچک استفاده کنید تا ارتباط صمیمانه تری را برقرار کنید. در اندونزی احترام به افراد مسن خیلی مهم است. هنگامی که با فردی هم سن پدر یا مادرتان صحبت می کنید، او را با نام تنها صدا نکنید. بلکه اگر مرد است پیش از اسم او "پاک" یا "باپاک" بگویید و اگر زن است پیش از اسم او "بو" یا "ایبو" بگویید. هنگام سلام و خداحافظی دست تکان دهید. اگر با کسی خیلی صمیمی شدید می توانید به شانه او دست بزنید. بوسیدن گونه ها فقط در بین خانمها مرسوم است اما مردها هنگامی که با یکدیگر آشنایی چندانی ندارند این کار را نمی کنند. اگر می خواهید چیزی را بدهید یا بگیرید یا دست تکان دهید، حتما از دست راست استفاده کنید. در برخی از مناطق اندونزی لمس کردن سر بی احترامی تلقی می شود. برای قدردانی همیشه تشکر کنید. تشکر به اندونزیایی تریما کاسی ( terima kasi ) است .

عکس گرفتن از افراد در برخی از مناطق اندونزی کار خوبی نیست (البته بیشتر، هندوها از جزایر بالی، نه مسلمانان). اگر قصد عکس گرفتن دارید حتما اجازه بگیرید. برخی از مردم اندونزی معتقدند اگر از کسی عکس بگیرید، روح آن ها را با خود همراه کرده اید. اندونزیایی ها ممکن است از سن یا وضعیت تأهل شما سؤال کنند و این برای آن ها خیلی عادی است. اگر دوست ندارید به سؤالات آنها پاسخ دهید، یک جواب گریزگرانه یا دوپهلو و یا یک شوخی می تواند مؤثر واقع شود.