تاریخچه ساخت برج سوزنی سیاتل:

(قسمت 1)

اگر قصد دارید در یک تور ارزان و بخصوص تور خارجی آمریکا شرکت کنید خوب است قبل از شروع سفر اطلاعاتی درمورد اماکن و جاذبه های گردشگری این کشور بدست آورید. با اول تور همراه باشید تا در ادامه این قسمت با برج سوزن فضایی سیاتل آشنا شوید:

 برج سوزن فضایی از آغاز تا به امروز فراز و نشیب هایی را پشت سر گذاشته است که در اینجا به مهم ترین بخش های آن اشاره می کنیم:

برج سوزن فضایی روی دستمال کافه:

 ادوارد ای کارلسون (Edward E. Carlson)، مدیر اجرایی هتل سیاتل و مدیر آشپزهای نمایشگاه جهانی 1962 به اشتوتگارت آلمان سفر کرد. او در آلمان برجی با یک رستوران به نام Fernsehturm  با ارتفاع 216.61 متر دید و ایده ساخت یک برج در ذهنش خلق شد. او معتقد بود این سازه غول پیکر می تواند مرکز نمایشگاه جهانی و سمبلی از سیاتل باشد. بنابراین ادوارد بدون معطلی طرح ذهنی خود را روی دستمال کافه پیاده کرد و حتی نام هم برایش انتخاب کرد، سوزن فضایی.

بعد از آن ادوارد این طرح را روی کارت پستال هم پیاده کرد و برای برخی از مدیران عالی رتبه نمایشگاه ارسال کرد. جان گراهام جی آر (John Graham Jr) یکی از مشهورترین معماران آن دوره به واسطه طراحی مرکز خرید نورثگیت (Northgate Mall) سیاتل موفق شده بود شهرت جهانی یابد، طرح ادوارد مورد تاییدش قرار گرفت و به او پاسخ داد که خوب است این ایده را به واقعیت تبدیل کنید. گراهام نخستین کسی بود که ایده ساختن یک رستوران لوکس و تجملی به ذهنش خطور کرد و قصد داشت همانند کاری که در مرکز خرید آلامونا (Ala Moana Shopping Center) در هاوایی انجام داده بود را بار دیگر اجرا کند.

زمین و منابع مالی:

 همکاری کارلسون و گراهام سبب تجدیدنظر در مفهوم اولیه شد. طرح های نخستین سوزن فضایی یک بالون بزرگ بود که یا متصل به زمین بود و یا روی یک ستون جای می گرفت. گراهام قصد داشت شکل یک یوفو را در این سازه داشته باشد پس این بالن تبدیل به یک بشقاب شد، به این صورت به موضوع نمایشگاه جهانی یعنی عصر فضایی شباهت پیدا کرد. دوازده طراح در این پروژه حضور داشتند و هر یک طراحی یک بخش را برعهده داشتند.

 ویکتور استاینبروک (Victor Steinbrueck) در طراحی اسکلت برج نقش مهمی داشت.

 جان رایدلی تاج دو طبقه برج را طراحی کرد. ال میلر استاد مهندسی دانشگاه واشنگتن، ارل داف هنرمند و نیت ویلکینسون هم در این طراحی سهیم بودند. جان مینسین سرپرست مهندسان بود و سابقه طراحی برج پرتاب برای ناسا نیز در کارنامه اش بود.

طراحی تمام شد و یک سال و نیم به آغاز نمایشگاه در سال 1962 مانده بود. پوسترهای قدیمی این سال که یک راه پله پیچ دار هم داشت کنار گذاشته شد و پله ها حذف شدند.

حالا دو چالش مقابل اجرایی شدن طرح برج وجود داشت؛ جایگاه برخ و منابع مالی کافی. همه هزینه های ساخت باید خصوصی تامین می شد و زمین آن هم باید در حیطه محل برگزاری نمایشگاه جهانی می بود. بالاخره با جستجوهای فراوان زمینی با ابعاد 37 متر در 37 متر پیدا شد؛ مکانی که قبلا ایستگاه آتش نشانی محسوب می شد. این زمین به ارزش 75000 دلار (چیزی در حدود 790,950,000 تومان) خریداری شد. حالا فقط 13 ماه تا افتتاح نمایشگاه فرصت داشتند و چون مسوولان شهر حمایت نمی کردند سازندگان دشواری های زیادی پیش رو داشتند. اما بالاخره پروژه در 17 آوریل 1961 کلید خورد...