معرفی و تاریخچه نخجوان آذربایجان:

(قسمت 2)

بله در قسمت پیش تا جایی پیش رفتیم که غار اصحاب کهف نیز در این شهر واقع شده است. نخجوان شهری که کشتی نوح و غار اصحاب کهف را در خود جای داده، به لحاظ موزه نخجوان بسیار غنی است، موزه ی قوچ های سنگی، موزه فرش، موزه ی حیدر علی اف رییس جمهور اسبق آذربایجان هر نوع سلیقه ای با هر علاقه ای را به سوی خود جذب می کند.

بازارگردی در نخجوان:

اگر در بازار نخجوان گشتی بزنید، متوجه می شوید اجناس این بازار از کالاهای روسی، ترک، ایرانی و چینی پر شده. بازار ٥٧ یک بازار روباز است که به شکل غرف های تقسیم بندی شده فعالیت دارد. این بازار هر روز هفته جز یکشنبه ها دایر است، خارج این بازار نیز میوه و سبزی و ماهی بفروش می رسد. در نخجوان بازار مدرن نیز وجود دارد. مرکز تجارت اصلی ترین، مدرنترین و وسیع ترین مجتمع تجاری در نخجوان بشمار می رود. طبقه ی بالای این مرکز خرید به، هتل تجارت اختصاص داده شده است.

الیش و ریش نیز دیگر فروشگاهی است که تنها محصولات ترکیه، بخصوص خورا کی عرضه می کند و قیمت هایش نیز با داخل ایران تشابه زیادی دارد. تاکسی بهترین انتخاب برای عبور و مرور در این شهر خواهد بود و همیشه هم در دسترس است. نرخ تاکسی ها مصوب و ثابت است و برای جابه جایی درون شهری مبلغی در حدود دوهزار تومان می پردازید. در تمام سطح شهر صرافی، دستگاه خودپرداز و کافی نت وجود دارد و به راحتی می توانید امور و نیازهای خود را رفع کنید.

تاریخچه نخجوان:

در افسانه ها آمده و به بارها تکرار شده که نخجوان توسط حضرت نوح ساخته شده است، ظاهرًا کشتی نوح پیش از اینکه به گل بشیند در آراراتِ ارمنستان، در الانداغِ نخجوان در هم شکست و از بین رفت. نخجوان در قرن دوازده میلادی یکی از سه پایتخت سلسله ی اتابی بشمار می رفت، سلسله اتابی حتی غرب ایران را هم تحت سلطه و کنترل خود داشتند و یکی از قدرتهای آن دوره بشمار می رفتند. در قرون وسطی نخجوان به یک مرکز تجاری مهم و پررونق مبدل گشت و در قرن ١٨ میلادی یکی از بزرگترین و مهم ترین خان نشینهای آذری تبدیل گشت.

در قرن نوزده میلادی این استان، در جنگ میان ایران و روسیه طبق معاهده ی ترکمن چای از ایران از ایران جدا افتاد و به روسیه تقدیم شد. آذربایجان در طول سال های ١٩١٨ تا ١٩٢٠ مستقل از شوروی اداره می شد و از باکو تا نخجوان توسعه عرضی یافته بود، ولی سال ها بعد در هنگام زمام داری لنین شرایط به صورت دیگری رقم خورد، او استان زانگزور را به ارمنستان اهدا کرد و برای همین نخجوان از سایر سرزمین آذربایجان جدا ماند. در ١٩٢٤ نخجوان جمهوری خودمختار سوسیالیستی اش را پایه گذاری کرد. در ژانویه ی1990 وقتی که نخستین ترک ها در ساختار اتحاد جماهیر شوروی نقش می بست نخجوان به صورت رسمی از اتحاد جماهیر شوروی اعلام استقلال کرد ولی پس از مدتی به جمهوری آذربایجان پیوست و حالا هم بخشی جدایی ناپذیر ولی دور افتاده از آذربایجان به شمار می رود.