ساخت مقبره آتاتورک، انتخاب بهترین مکان:

 اولین گام برای احداث مجموعه آنیت کابیر برگزیدن منطقه ای خوب و ایدآل برای ساختن این بنا بود. بعد از اینکه آتاتورک از دنیا رفت تعدادی از مقامات بلند پایه ی ترکیه با نظارت نخست وزیر برگزیده شدند تا مناطق متفاوتی را بررسی کنند تا بهترین جا را برای احداث مجموعه بیابند. در بین مناطق انتخاب شده، این نواحی امتیاز بیشتری را از آن خود کردند:

قلعه آنکارا، موزه مردم شناسی ترکیه، تپه پشت ساختمان مجلس ملی کبیر ترکیه، محله چانکایا، مناطق زیر نظر وزارت ملی آموزش، پارک جوانان، منطقه التیندانگ، ساختمان قدیمی کشاورزی، مزرعه جنگل آتاتورک

در میان این موارد محله چانکایا رای بیشتری در محافل مختلف ترکیه را توانست به دست بیاورد و افراد بیشتری با انتخاب آن موافقت کردند. چانکایا محله ای بود که آتاتورک سال مدت زیادی را در آن سپری کرده بود و خیلی این منطقه را دوست داشت.
آتاتورک یک بار در صف این منطقه گفت: 

 چانکایا جایی ست که یادم زنده خواهد ماند، این کلمه ها شاهدی برای میل و علاقه ی من به این منطقه است. برنامه های خلق ترکیه جدید، انجام اصلاحات، پایه ریزی جمهوری ترکیه و ... همه در این منطقه بوجود آمد و رشد کرد.

به همین علت بود که خیلی ها معتقد بودند آنیت کابیر باید در چانکایا احداث شود تا نام و خاطره آتاتورک برای همیشه زنده بماند. توصیه انتخاب چانکایا حمایت خیلی از اندیشمندان و نویسندگان را هم درپی داشت؛ ولی مسئله انتخاب مکان مشخص افتتاح آنیت کابیر همچنان پابرجا بود. 

 برای گزینه نهایی و قطعی منطقه احداث آرامگاه، گروهی 15 نفره متشکل از مجلس کبیر ترکیه پدید آمد. این پانزده نفر در اولین جلسه خود، با انجام دادن مطالعات و بررسی های ضروری به دو انتخاب نهایی چانکایا یا موزه مردم شناسی رسیدند؛ ولی سرگروه این هیات اعلام کرد که این امکان وجود دارد که در کنار این دو گزینه، منطقه دیگری را هم می توانند انتخاب کنند. همین امر باعث تغییر مسیر انتخاب مکان مورد نظر برای مقبره شد. 

راساتپه:

مهندسی به اسم میتهات آیدین (Mithat Aydın)، برای پیدا کردن مناسب ترین منطقه احداث آنیت کابیر در ترکیه جستجو می کرد که در آخر به منطقه ای به اسم راساتپه دست یافت. راساتپه مابین شهر آنکارا واقع شده بود و فضای دور تا دورش هم خالی بود. تصور میتهات این بود که چنانچه آنیت کابیر در این منطقه احداث از دور دست ها هم منظره و دید بسیار خوبی خواهد داشت. در جلسه بعدی که در این کمیته برگزار شد، این مهندس راساتپه را برای احداث آرامگاه توصیه کرد. میتهات تعریف هایی درباره راساتپه کرد و از موقعیت آن گفت؛ ولی دیگر اعضا همچنان محله چانکایا را بهترین منطقه می دانستند و قصد تغییر عقیده نداشتند. ولی یکی از اعضای کمیته در توضیحی کوتاه اعلام کرد که خوب است از این منطقه نیز بازدیدی داشته باشند، تا ندیده آن را رد نکنند. 

 بنابراین این گروه از راساتپه دیدن کردند و رای مثبت به این دادند؛ ولی انتخاب قطعی نبود. در همین حین یکی از افراد گروه درباره این منطقه چنین گفت: 

راساتپه خصوصیات دیگری هم دارد که شاید شما را بیشتر شیفته کند؛ این منطقه بر اساس برنامه های شهری آنکارا واقع شده راساتپه مثل ستاره ای در بین هلالی که دو سر شهر را به هم متصل می کند جای گرفته. پایتخت ترکیه با دستانی باز به طرف کشور، سمبلی از آتاتورک است. به این ترتیب ما آرامگاه آتاتورک را بین ستاره و هلال پرچم میسازیم و آتاتورک نمادی متحد کننده در پرچم تبدیل خواهد شد.

در ضمن معلم آتاتورک داستانی گفت که نظر خیلی ها را جلب کرد؛ امین اینانکور (Emin İnankur) معلم آتاتورک بود و ارزش بسیاری برای آتاتورک داشت. آنها در شهر قدم می زدند و درباره مسایل متفاوت با هم صحبت می کردند. یکبار در پیاده روی خود از راساتپه دیدن کردند و هنگامی برفراز راساتپه قرار گرفتند منظره ای از شهر دربرابرشان بود. در این هنگام آتاتورک به امین اینانکور گفت: راساتپه مکانی مناسب برای احداث آرامگاه است.

 پس از بازگو کردن این حرف در جلسه کمیته همه به اتفاق راساتپه را به عنوان مکان ساخت آرامگاه انتخاب کردند.